Sweet september, een terugblik

Nu heb ik weer eens de tijd om een blogbericht te schrijven want het is inmiddels weer rustig op Brénazet. Slechts een paar gasten die met ons mee genieten van het heerlijke septemberweer en de rust. De de waard tenten liggen al opgeborgen, de camping vertoont de sporen van de zomervakantie: wat kale plekken, platgetreden paadjes en een achtergebleven plastic schepje.

Het was een prachtige zomer, een beetje te droog voor de boeren en onze tuin maar de gasten vonden het heerlijk. Iedere dag mooi weer. We hebben ook deze zomer weer zoveel leuke mensen ontmoet en inspirerende uitwisselingen gedaan. Ik bedacht wel eens tijdens het seizoen dat ik genoeg inspiratie had om iedere dag wat te schrijven, er gebeurde zoveel. Natuurlijk was deze periode ook intens, in 6 weken moet er even hard gewerkt worden. Maar Ron en ik zaten lekker in het ritme en als de mensen ons vervolgens kwamen vertellen dat ze echt de vakantie hadden gehad die ze zich hadden voorgesteld dan geeft dat een heel fijn gevoel en we hebben eigenlijk geen moment gehad dat het niet leuk meer was of dat het ons teveel was. We bedanken ook Anne en Lotte die ons zo fijn geholpen hebben vooral in de keuken en in de tuin.

Er zijn weer heerlijke nieuwe gerechten ontstaan tijdens het seizoen en ik zal weer wat recepten gaan publiceren op de site onder het kopje Table d’hôtes, recepten van Brénazet. Zelf ben ik helemaal verguld van de “onkruid sla” geleerd van Anna Myrte Korteweg die mij haar boekje leende: Salades van de Godin (Monique Wijn). Ik pluk nu iedere dag allerlei eetbare wilde kruiden en bloemen en zelfs Ron vindt het lekker.

Veel gasten hebben mij hun foto’s beloofd want ik kon het niet opbrengen om ook nog foto’s te maken in de zomerperiode. Ik heb al iets binnen en ben verder heel benieuwd naar ieders bijdrage die ik (als het mag) zal publiceren op de site onder foto’s 2012.

Dan nu het verhaal over de jonge poesjes. In de hectiek vergaten wij Minoes haar pil te geven en zo werd ze dus zwanger en op een dag vermoedde wij dat ze zou bevallen. Ze kwam terug met een lege buik, geen kleine poesjes te vinden. Op zondag 2 september, twee weken later vond ik de 4 kleine schattige poesjes in de kas. Daar verbleven ze ongeveer 5 dagen, vervolgens heeft Minoes ze weer ergens anders verstopt, geen idee, we hebben overal gekeken, jammer want ze zijn zo schattig. Minoes, hangt een groot gedeelte van de dag bij ons rond als een zorgeloze tienermoeder en wij slagen er maar niet in haar baby’tjes te vinden.

Zo, de kop is eraf en nu zal ik weer wat vaker te lezen zijn op het WWW, als het niet al te mooi weer is hoor want dan ben ik buiten spelen!

 

Reacties

Populaire posts

Het Franse schoolsysteem versus thuisonderwijs

Россия

Zelf Miso maken