Crazy sexy detox: bevrijdend (deel 2)
Het wordt tijd voor een update. Sinds 1 december ben ik bezig met mijn detox, zie een vorig blogbericht en dat is al ruim 2 weken. Ook de week ervoor van langzaam afbouwen van koffie en suiker en het wennen aan mijn nieuwe levensstijl telt in mijn ogen een beetje mee.
Benieuwd hoe het met mij gaat en wat mijn ervaringen zijn? Lees dan door.
Er gebeurt heel veel en het voelt ontzettend goed. Maar ik denk dat hier een samenvatting van mijn relatie tot eten wel op zijn plek is. Als puber raakte deze verstoord door stress en andere emotionele gebeurtenissen in mijn leven, te persoonlijk om hier diep op in te gaan. Voor mensen die hier meer over willen weten raad ik aan naar de video Emotional Eating Solutions van Angela Stokes-Monarch te luisteren zij vertelt hier heel openlijk over. Sinds ik mijn twee kinderen heb, is het min of meer genormaliseerd. Ik ben meestal vegetariër geweest, vanaf een jaar of 12 maar het vegetarisme werd ook wel eens onderbroken door periodes waarin ik wel vlees heb gegeten. Altijd was ik op zoek naar een gezonde levensstijl en gezonde voeding en deed het liefst mijn boodschappen in de natuurwinkel. Omdat ik gek was op India’s eten en de sfeer er zo heerlijk vond ging ik graag samen met mijn kinderen naar de Hare Krishna in Amsterdam waar ik ook een aantal kookworkshops heb gevolgd en ik begon me te interesseren voor Ayurveda. Vervolgens begon ik aan mijn Yoga opleiding. Hier in Frankrijk begon ik onze eigen moestuin en dacht dat het wel het einde zou zijn van mijn zoektocht naar gezonde voeding want die zou nu voortaan in de tuin groeien. Niet dus want ik had eigenlijk altijd een opgezette buik en heel vaak “honger”. Ron had altijd last van zijn gewrichten en toen wij eens, in het begin van dit jaar, bij een Belgische vriendin op bezoek waren raadde zij hem aan geen zuivel meer te gebruiken. Dat leek mij heel moeilijk, geen kaas, geen yoghurt geen room, geen melk in de koffie. En we aten al vegetarisch… Ron zou het een maand proberen en daarna dacht hij weer gewoon door te gaan met zijn fromage blanc en kaas bij ieder maaltijd. Dat pakte anders uit, we waren snel gewend, Ron had geen last meer van zijn gewrichten en ik raakte mijn buik kwijt! Toen kreeg ik tijdens een Yoga workshop van een van mijn leraren de tip om het boekje van Dr Shelton gezond leven door de juiste voedselcombinaties eens te lezen. Er ging een wereld voor me open want ik wist niet dat het zo werkte. Op het advies uit het boekje begon ik enkel fruit in de morgen te eten en dat beviel heel goed. Toen ben ik ook helemaal gestopt met brood eten en raad eens wat? Het hongergevoel verdween. De buik voelde veel beter, ik viel er ook van af en ik ben langzamerhand steeds meer glutenarm gaan eten. Toen kwam Anna hier met haar man en kinderen (schrijfster van het prachtige boek: Vrije geboorte, daarover een andere keer) en zij leerde me nog een nieuwe wereld kennen: de wereld van rawfood, smoothies en wilde planten. Een hele nieuwe ontdekkingstocht en ik raakte gepassioneerd. Zij was degene die mij opgaf voor de crazy sexy detox. We doen deze detox met een heleboel mensen samen en er worden in onze facebookgroep raadgevingen, belevingen en recepten uitgewisseld.
Mijn ervaring met de detox tot nu toe: het moeilijkste was het afbouwen de week voor 1 december, toen had ik drie dagen knallende koppijn. Daarna ging het vanzelf en het wordt steeds gemakkelijker. Ik maak vaak gebruik van de klysma, absoluut nuttig om de darmen echt goed op te schonen. Fascinerend vind ik de maag: soms geeft hij een zwak signaal, ik kan het geen hongergevoel meer noemen, een soort klagelijk gezeur waarop ik een paar keer diep adem en mijzelf vul met mooie liefdevolle gedachten: ik ga drie keer buiten ademhalen en kijk naar al het moois om me heen en denk liefdevol aan man en kinderen en aan anderen die mij tot liefde inspireren. Weg is het. Mijn ervaring in een woord: bevrijdend. Er zijn mensen die werkelijk bevrijd zijn van de noodzaak om te eten, zij kunnen dit door zich constant verbonden te voelen, een voorbeeld zijn Akahi en Camilla. op You tube zijn vele prachtige inspirerende video’s van hen te vinden. Ik vind zelf deze video heel interessant omdat Akahi hier zijn hele proces vertelt.
Mijn familie is ook erg geduldig met mij en drinken groene smoothies en eten met smaak mijn rawfoodmaaltijden, die vaak verrassend lekker zijn! Irina is een van mijn inspiratiebronnen, kijk voor recepten maar eens op haar blog.
Waar ik moeite mee heb? Met de verandering. Ik moet mijn liefde voor koken en bakken een andere draai gaan geven.
Wat ik op 21 december doe als de drie weken voorbij zijn? Weet ik niet maar ik weet wel dat mijn relatie met eten voor altijd veranderd is.
Benieuwd hoe het met mij gaat en wat mijn ervaringen zijn? Lees dan door.
Er gebeurt heel veel en het voelt ontzettend goed. Maar ik denk dat hier een samenvatting van mijn relatie tot eten wel op zijn plek is. Als puber raakte deze verstoord door stress en andere emotionele gebeurtenissen in mijn leven, te persoonlijk om hier diep op in te gaan. Voor mensen die hier meer over willen weten raad ik aan naar de video Emotional Eating Solutions van Angela Stokes-Monarch te luisteren zij vertelt hier heel openlijk over. Sinds ik mijn twee kinderen heb, is het min of meer genormaliseerd. Ik ben meestal vegetariër geweest, vanaf een jaar of 12 maar het vegetarisme werd ook wel eens onderbroken door periodes waarin ik wel vlees heb gegeten. Altijd was ik op zoek naar een gezonde levensstijl en gezonde voeding en deed het liefst mijn boodschappen in de natuurwinkel. Omdat ik gek was op India’s eten en de sfeer er zo heerlijk vond ging ik graag samen met mijn kinderen naar de Hare Krishna in Amsterdam waar ik ook een aantal kookworkshops heb gevolgd en ik begon me te interesseren voor Ayurveda. Vervolgens begon ik aan mijn Yoga opleiding. Hier in Frankrijk begon ik onze eigen moestuin en dacht dat het wel het einde zou zijn van mijn zoektocht naar gezonde voeding want die zou nu voortaan in de tuin groeien. Niet dus want ik had eigenlijk altijd een opgezette buik en heel vaak “honger”. Ron had altijd last van zijn gewrichten en toen wij eens, in het begin van dit jaar, bij een Belgische vriendin op bezoek waren raadde zij hem aan geen zuivel meer te gebruiken. Dat leek mij heel moeilijk, geen kaas, geen yoghurt geen room, geen melk in de koffie. En we aten al vegetarisch… Ron zou het een maand proberen en daarna dacht hij weer gewoon door te gaan met zijn fromage blanc en kaas bij ieder maaltijd. Dat pakte anders uit, we waren snel gewend, Ron had geen last meer van zijn gewrichten en ik raakte mijn buik kwijt! Toen kreeg ik tijdens een Yoga workshop van een van mijn leraren de tip om het boekje van Dr Shelton gezond leven door de juiste voedselcombinaties eens te lezen. Er ging een wereld voor me open want ik wist niet dat het zo werkte. Op het advies uit het boekje begon ik enkel fruit in de morgen te eten en dat beviel heel goed. Toen ben ik ook helemaal gestopt met brood eten en raad eens wat? Het hongergevoel verdween. De buik voelde veel beter, ik viel er ook van af en ik ben langzamerhand steeds meer glutenarm gaan eten. Toen kwam Anna hier met haar man en kinderen (schrijfster van het prachtige boek: Vrije geboorte, daarover een andere keer) en zij leerde me nog een nieuwe wereld kennen: de wereld van rawfood, smoothies en wilde planten. Een hele nieuwe ontdekkingstocht en ik raakte gepassioneerd. Zij was degene die mij opgaf voor de crazy sexy detox. We doen deze detox met een heleboel mensen samen en er worden in onze facebookgroep raadgevingen, belevingen en recepten uitgewisseld.
Mijn ervaring met de detox tot nu toe: het moeilijkste was het afbouwen de week voor 1 december, toen had ik drie dagen knallende koppijn. Daarna ging het vanzelf en het wordt steeds gemakkelijker. Ik maak vaak gebruik van de klysma, absoluut nuttig om de darmen echt goed op te schonen. Fascinerend vind ik de maag: soms geeft hij een zwak signaal, ik kan het geen hongergevoel meer noemen, een soort klagelijk gezeur waarop ik een paar keer diep adem en mijzelf vul met mooie liefdevolle gedachten: ik ga drie keer buiten ademhalen en kijk naar al het moois om me heen en denk liefdevol aan man en kinderen en aan anderen die mij tot liefde inspireren. Weg is het. Mijn ervaring in een woord: bevrijdend. Er zijn mensen die werkelijk bevrijd zijn van de noodzaak om te eten, zij kunnen dit door zich constant verbonden te voelen, een voorbeeld zijn Akahi en Camilla. op You tube zijn vele prachtige inspirerende video’s van hen te vinden. Ik vind zelf deze video heel interessant omdat Akahi hier zijn hele proces vertelt.
Mijn familie is ook erg geduldig met mij en drinken groene smoothies en eten met smaak mijn rawfoodmaaltijden, die vaak verrassend lekker zijn! Irina is een van mijn inspiratiebronnen, kijk voor recepten maar eens op haar blog.
Waar ik moeite mee heb? Met de verandering. Ik moet mijn liefde voor koken en bakken een andere draai gaan geven.
Wat ik op 21 december doe als de drie weken voorbij zijn? Weet ik niet maar ik weet wel dat mijn relatie met eten voor altijd veranderd is.
Boeiend verhaal. Toch houd ik vragen over, denkend aan de levensfase waarin je je bevindt. Die brengt verschijnselen met zich mee, die onderhevig zijn aan de soort voeding die je tot je neemt.
BeantwoordenVerwijderenJe papa.
Wat ik begrijp uit jouw verhaal is dat je een, hoe zal ik het voorzichtig zeggen, van jongs af aan problematische eter bent. Ik ben blij voor je dat je nu een patroon gevonden hebt dat je goed doet.
BeantwoordenVerwijderenHet mijne is het niet, maar ik heb dan ook nooit teveel of te weinig of te gulzig of met tegenzin gegeten. Ik ben nooit te dik of te dun geweest, vind eten leuk, eet alleen op de momenten dat mijn maag iets roept, en dan ook alleen waar ik trek in heb, en de huisarts ken ik slechts van naam omdat die op papier verplicht is.
Maar ik schrok wel toen ik je juichende reactie op de documentaire van de seulement groente-etende dame las, die haar zoon daarin zodanig had meegetrokken dat het jong denkt dat hij dat ook wil.
Ik vind dat een kind ook gewoon een boterham met (pinda)kaas moet kunnen krijgen, of een bordje brinta.
Vlees, vis en zo is bewezen onnodig (behalve voor wie het lekker vindt) maar brood of een pannekoek, wat is dat lekker, wat worden kinderen daar blij van, en wat is het ook goed voor ze. En wat is het ook goed voor hun sociale leven.
Ik moet zeggen dat die Francis me heel sterk deed denken aan vrienden die ik veertig jaar geleden had, toen ik macrobioot wilde zijn, uit zuiverheidsgevoel.
Op een dag kreeg ik enorm veel zin in een glas rode wijn en een stokbroodje met kaas. Ben nooit vergeten hoe ik uit de club werd gegooid, speciaal hoe die vrouw boos haar lippen samenkneep, met net zulke verticale rimpels in haar bovenlip als deze Francis. Zo'n vrouw kan niet werkelijk lachen. Zulke diepe verticale kerven rond haar mond heeft Francis alleen maar gekregen van afkeurend en zuur kijken. Probeer het zelf maar eens voor de spiegel. Lachen is gezonder dan je dieet doordrijven, denk ik. En je word er niet zo jong al zo lelijk van.
Lieve papa,dank je wel voor je lieve reactie, ik voel me heel goed en gezond!
BeantwoordenVerwijderenHoi Selma, ik ben het helemaal eens met jouw stelling in de laatste allinea: lachen is gezonder dan een dieet doordrijven. Ik heb gisterenavond de documentaire gezien en ik kan me niet vinden in de starheid van Francis, echter zo is zij. Ze is overtuigd van haar levenswijze en het moet nog blijken wat de effecten zijn. Zij is een pionier. Die jongen ziet er goed uit en kiest er zelf voor. Haar laatste zin was: dat Tom een antwoord mag vinden op de vraag of hij naar de dokters of naar zijn moeder moet luisteren. Ik vindt haar ontzettend dapper en hoe zij eruit ziet na zoveel stress begrijp ik ook wel, stress of geen stress zijn factoren die veel meer van invloed zijn op gezondheid dan voedsel. Ik vind het schieten met een kanon op een mug. Laat men zich concentreren op het obesitas probleem. In de Ayurveda heb ik geleerd dat ieder constitutie andere behoeftes heeft en ook andere voeding (bijv. meer verwamend of meer verkoelend). Daarom kan een star dieet niet werken voor verschillende mensen. Diep in mijn hart ben ik van mening dat eten er helemaal niet zo toe doet, je hebt alles al in je, mits je heelheid ervaart ( nog niet direct toegankelijk voor velen onder ons dus ik wil hier niet mee zeggen: eet maar niks meer, Akahi vertelt hierover in de link in mijn bericht). Daarnaast wordt er van alles in bewerkt voedsel gestopt wat niet in voedsel hoort en ik denk dat het nu wel duidelijk is geworden voor veel mensen dat het een negatieve invloed heeft op onze lichamelijke en geestelijke gezondheid. Dus het is zeker wel van belang om kritisch te blijven en een detox op zijn tijd, of een ander soort reinigingskuur wordt al eeuwenlang gedaan en dat kan ik iedereen aanraden: heerlijk schoon, en nog fitter en blijer als ervoor voel ik me!
BeantwoordenVerwijderen