Posts

Posts uit 2017 tonen

Motorrijden in India deel 1

Afbeelding
Onze eerste rit van Moodbidri naar Gokarna was op de motor van Nikola. Een gevoel van vrijheid. Hoewel de kleinere wegen prachtig waren, was een uitstapje naar een waterval dwars door de rimboe, over wat je nauwelijks nog wegen kan noemen, heel mooi maar leek toch meer op een offroad cross tocht. De keuze om de snelweg te nemen beviel ons niet. Een snelweg in India is vol met allerlei voertuigen en vooral veel vrachtauto's en bussen zodat je als motorrijder alleen maar met het verkeer bezig bent. Ook op de snelweg lopen nog wel eens koeien en moet je in de remmen. Toen het ging schemeren en het snel donker werd beleefde Ron zijn grootste nachtmerrie. Dat hield hij niet vol en we zijn gestopt bij een goed restaurant en hotel. Maar deze prachtige plekken zijn we onderweg tegengekomen en het was het allemaal waard! De eindbestemming was het strand "Ombeach" bij Gokarna (op de foto is de vorm van het Om teken goed te zien) waar ik 27 jaar

Madam coming for treatment!

Afbeelding
Liggende in de schommelbank op het ruime terras met uizicht op palmbomen, hoor ik in de cottage de telefoon overgaan, ik neem op: "Madam, coming for treatment". Ik pak mijn handdoek en loop naar het gebouw wat ze hier een hospital noemen maar dat meer lijkt op een eenvoudig kuuroord zoals ze hier in de Auvergne hebben. Ik weet niet wat me te wachten staat want van te voren wordt dat meestal niet gezegd. Een "full body"  massage met olie, een "hipbath", met je billen in koud water dus of een modderbad, een scrub met droge modder, een voetmassage of misschien helemaal ingesmeerd met kurkuma en een half uur in de zon staan drogen op de bovenste verdieping: De dag begint al om half 7 met yoga in de yogazaal. De yoga is heel eenvoudig en toegankelijk voor iedereen. Er zit ook een oudere Indiër op een stoel en doet soortgelijke oefeningen mee vanuit zijn zetel. Aan het eind van de les zingen we Mantra's maar we krijgen de tekst er niet bij d

Camping Brénazet in juli

Afbeelding
Het is nog rustig op de camping. Het weer is fantastisch, niet al te heet, een zonnetje en wat wolkjes. We kabbelen langzaam het hoogseizoen in. Ron is vandaag met gasten aan het kanovaren op de Allier. Ik oogste de knoflook (laatste foto). Zaterdag komen er veel gasten aan maar de camping blijft nog rustig tot het eind van de maand. We hebben ook nog een mooie Safaritent vrij staan tot 22 juli.

20 keer Picasso

Afbeelding
Tijdens de expositie van onze schildersclub "Art Plastic"in de veehal van Montmarault hingen al onze impressies van een Picasso portret bij elkaar. We hebben haar ook allemaal in klei vereeuwigd. Op een of andere manier leken die kleie versies meestal meer op de schepper dan op het portret. Mijn portret is derde van links tweede rij. Klei versie: laatste foto, in het midden , wit, en profiel.

Liefs vanaf camping Brénazet

Afbeelding
Hier zitten we dan elke morgen met onze groene smoothie en gemberthee en uitzicht over de camping. Het is moeilijk om me los te rukken van het gebeuren buiten: de tuin, de gasten, de dieren... Dus wordt er niet veel geschreven op het blog want het echte leven is zoveel leuker dan het virtuele... Maar ik moet toch maar eens een update schrijven over het leven op Brénazet. Op dit moment is het warm en hebben we ook zo nu en dan mensen op de camping. Ook de gîtes, de blokhut en de pipowagen waren allemaal bezet door Fransen tijdens het Hemelvaartweekend. De tuin groeit en bloeit! Er staat heel veel sla, andijvie, pakchoi, bonen groeien, wortels, pastinaken en natuurlijk courgettes en pompoenen. Binnenkort gaan de opgekweekte tomaten uit de potten de tuin in.  Het wordt weer gezellig druk op Brénazet deze zomer. Er zijn nog wat mogelijkheden, onder anderen: een annulering van la Source, staat weer vrij vanaf 12 augustus en een annulering van de ronde tent van 22 t/m 29 jul

Veulen geboren!

Afbeelding
Vannacht om half vier ging Ron even naar de w.c. en keek uit het raam. Het was een heldere nacht en de maan verlichtte de wei, hij zag ies wits bij Elvie en met zijn kijker zag hij het pasgevboren veulen staan. We hebben haar allebei bewonderd door de verrekijker en gingen weer naar bed. Toen hoorden we een noodkreet van het veulen en onrustige paarden. We snelden uit bed en zagen het veulen in de draad verstrikt. Ron heeft de elektra snel uitgezet en we hebben haar bevrijd, vastgehouden, geknuffeld en getroost.Vanmorgen was alles vredig en hebben we haar opnieuw vastgehouden en geknuffeld. Het is dus een merrie en ze heet Hindi de Brénazet. Haar vader is een Welsh pony: Vagabond d'Audes en haar moeder is Elvie , hier geboren in 2013.

Even voorstellen: Holly de Brénazet

Afbeelding
Een paar dagen voor de geboorte had Deva grote uiers maar verder nog niets te zien. Bij alle vorige geboortes op Brénazet ging de merrie "kegelen"en hingen er druppels aan de tepels en wisten we zeker dat het veulen snel zou komen. Haar buik was enorm! In de ochtend van 27 maart 2017 stond daar in eens een veulen in de wei naast haar. Een prachtige kleur, op het Internet lees ik dat de kleur "buckskin"wordt genoemd, een vaalbruine kleur die je krijgt doordat de vader die 100 % wit is. (cremelo) en de moeder bruin, even opgezocht wat het in het Nederlands is: " Een Valk is het resultaat van één "cream" gen op een bruin paard. Het cream gen verdunt alleen het rode haar en laat het zwarte haar ongemoeid.  De valk kleur kan variëren van heel licht boterkleur tot heel donker." Het veulen is 100 % Welsh en we hebben haar Holly genoemd. De eerste dag is het nog vrij gemakkelijk om haar aan te raken en dat hebben we dan ook ged